Χαιρετισμός της Καλλιόπης Βέττα στην εκδήλωση που διοργάνωσε η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Π.Ε. Κοζάνης για την έμφυλη βία, με αφορμή την 25η Νοεμβρίου, Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της βίας κατά των Γυναικών.
Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Η έμφυλη βία αποτελεί δυστυχώς ένα καθημερινό φαινόμενο που λαμβάνει χώρα με ποικίλες μορφές τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο χώρο, ως μέσο άσκησης εξουσίας, ελέγχου και χειραγώγησης των ατόμων που την υφίστανται. Δεν είναι επομένως τυχαίο ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα θύματα της έμφυλης βίας είναι γυναίκες και νεαρά κορίτσια, αφού η εκδήλωσή της πηγάζει κατά κύριο λόγο από κοινωνικά στερεότυπα και αντιλήψεις που αναπαράγουν τις διακρίσεις και την ανισότητα ανάμεσα στα φύλα.
Η έμφυλη βία προκαλεί ψυχικά, σωματικά, σεξουαλικά τραύματα με αποτέλεσμα να πλήττεται βάναυσα η σωματική και ψυχική ακεραιότητα αλλά και η αξιοπρέπεια όσων την υφίστανται, ενώ στην ακραία της έκφραση φθάνει και σε εγκλήματα κατά της ζωής, όπως άλλωστε καταδεικνύουν τα στοιχεία από την ανησυχητική αύξηση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας, σεξουαλικής εκμετάλλευσης και γυναικοκτονιών που βλέπουν σχεδόν καθημερινά το φως της δημοσιότητας.
Με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης που επικυρώθηκε από την Ελλάδα το 2018 υιοθετήθηκαν θεμελιώδεις αρχές για τα ανθρώπινα δικαιώματα και θεσπίστηκαν σημαντικοί κανόνες στον τομέα της πρόληψης, της καταπολέμησης αλλά και της ποινικής αντιμετώπισης της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας. Επίσης αναγνωρίστηκαν και συστηματοποιήθηκαν όλες οι μορφές έμφυλης βίας , όπως η λεκτική, σωματική, ψυχολογική και συναισθηματική κακοποίηση, ο βιασμός, η σεξουαλική βία, η σεξουαλική παρενόχληση και εκμετάλλευση, η οικονομική βία, ο εξαναγκαστικός γάμος, ο ακρωτηριασμός γυναικείων γεννητικών οργάνων κ.ά..
Ωστόσο, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι δεν αρκούν μόνο τα ποινικά μέτρα για την εκρίζωση και εξάλειψη του φαινομένου. Είναι θέμα της Πολιτείας αλλά και της κοινωνίας μας συνολικά η προώθηση δράσεων ευαισθητοποίησης σχετικά με τις εκδηλώσεις όλων των μορφών της έμφυλης βίας. Παράλληλα, απαιτείται ο σχεδιασμός και η εφαρμογή συνεκτικών πολιτικών που θα είναι ικανές να επιφέρουν τις ουσιαστικές αλλαγές που απαιτούνται στα κοινωνικά και πολιτισμικά πρότυπα συμπεριφορών γυναικών και ανδρών με σκοπό την εκρίζωση προκαταλήψεων, εθίμων, παραδόσεων και πρακτικών που βασίζονται στην ιδέα της κατωτερότητας των γυναικών ή στους στερεότυπους ρόλους γυναικών και ανδρών.
Η εκπαιδευτική και σχολική κοινότητα οφείλουν και θα πρέπει να έχουν, κατά τη γνώμη μου, κεντρικό ρόλο σε αυτόν τον κοινωνικό μετασχηματισμό. Το σχολείο πρέπει να μιλάει και να παίρνει ηχηρή θέση τόσο στην αντιμετώπιση του φαινομένου της έμφυλης βίας (εντός και εκτός του σχολικού περιβάλλοντος) όσο και στην εμπέδωση των θετικών αλλαγών που απαιτούνται σε κοινωνικές συμπεριφορές, προκαταλήψεις και στερεότυπα, ώστε να σταματήσει η αναπαραγωγή του.
Επομένως δεν μπορώ παρά να επικροτήσω την πρωτοβουλία σας και να συγχαρώ θερμά τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για την σημερινή εκδήλωση που αφορά τις παρεμβάσεις στη σχολική κοινότητα για την πρόληψη και αντιμετώπιση της έμφυλης βίας. Θεωρώ πως θα συμβάλει ουσιαστικά στην ενημέρωση και στον διάλογο, υπηρετώντας τον σπουδαίο ρόλο που οφείλει να έχει το σχολείο σε αυτό το μείζον κοινωνικό ζήτημα.
